Veel wereldburgers zijn op drift, hele volksverhuizingen vinden plaats. Meer dan 50
miljoen. Oeganda herbergt er zo’n 400.000. Je kan je toch niet voorstellen dat Nederland er 400.000 vluchtelingen bijkrijgt die onze vuilnisstorten en krotten komen bevolken.
Ik werk in Kampala met vluchtelingen die naar de stad getrokken zijn om daar hun geluk te beproeven. Ze komen dan meestal terecht in de krottenwijken waar het nou niet echt geriefelijk wonen is. Open riolen en vuilnisbelten vinden wij Nederlanders niet echt een aangename plek om gezellig koffie te drinken. Als vluchtelingengezin heb je niet te kiezen en neem je genoegen met een schimmelig, lekkend één-kamer-huisje. De huisbazen moeten ook eten dus veel van hen hebben zich gespecialiseerd in uitmelken. Daarnaast heeft de regering veel vertrouwen in hun zelfredzaamheid en vindt dat ze hun eigen broek op moeten houden.
Naast alle basisbehoeften zoals eten, drinkwater, huisvesting en medische zorg hebben veel vluchtelingen grote behoefte aan hoop. Waar haal je dat zo snel vandaan? Ik heb wel een grote voorraad maar de vraag blijft maar aanhouden. De bodem komt soms in zicht. Mijn hemelse vader heeft altijd crisisdienst dus weer een SOS uitgezonden voor nieuwe voorraad. Hij heeft zoveel trouwe volgelingen die goed afgestemd zijn om zijn aanwijzingen te volgen en door te geven aan de hulpbehoevenden. Zo stuurde één van hen mij de volgende instructie uit Romeinen 15:13
Ik bid dat God, die hun en onze hoop is, u vervult met alle vreugde en vrede die het geloof u maar kan geven, en dat uw hoop op hem steeds groter wordt door de kracht van de heilige Geest.
Dus God is onze hoop en de Heilige Geest is de groeikracht van onze hoop. En als we dat geloven krijgen we er gratis nog vreugde en vrede bijgeleverd. Dat moet ik wel even goed tot me laten doordringen….Wowww!!!! Ik ben er klaar voor om bijgevuld te worden, gratis refills. Even stoppen met uitdelen en op de bank, beentjes omhoog, hart wagenwijd open naar God en vullen maar.
Met TPO, een organisatie die psychosociale hulp verleend aan kwetsbare groepen, ben ik een aantal keren op stap geweest. In het noorden hebben we maatschappelijk werkers en psychiatrisch verpleegkundigen getraind, die in vluchtelingenkampen werken. Ze zijn meer toegerust in het herkennen en behandelen van mentale problemen van vluchtelingen zoals: depressie, angst, trauma en verslaving.
Het was heel bemoedigend om deze enthousiaste, toegewijde groep werkers te trainen en te superviseren.
Recent ben ik met TPO naar een vluchtelingenkamp in het westen geweest waar UNICEF geld beschikbaar had gesteld om iets met een grote groep kindsoldaten te doen die plotseling het kamp kwamen bevolken en voor veel onrust zorgden. We hebben hen, andere kinderen zonder ouders en leiders in de gemeenschap geïnterviewd om te onderzoeken welke hulp er precies nodig is. Nu wachten tot TPO weer groen licht geeft om
verder te gaan.
Ha Anja,
Tsja, bij al het wereldnieuws zouden we Oeganda bijna vergeten. Maar gelukkig mogen jullie daar zijn. Heel veel hoop en liefde toegebeden. Bas ook de hartelijke groeten van ons. Anneke
Hallo Anja, wat een verhaal schrijf je weer, het raakt me iedere keer hoe eenvoudig je praat over God en zijn liefde en de wijze waar op je contact legd met Onze Vader hier boven.
Groeten ook aan Bas